Biblioteka Publiczna

Tadeusz Kotz był trzynastym dowódcą najsłynniejszego polskiego dywizjonu - 303. Jego zadania koncentrowały się wokół lotów bojowych poza Kanał La Manche, a należało do nich m.in. osłona wypraw bombowych oraz bombardowanie i ostrzeliwanie celów naziemnych. Dywizjon pod jego dowództwem podejmował się najbardziej ryzykanckich misji, niebezpiecznych lotów na niskiej wysokości, pod ciągłym ostrzałem nieprzyjaciela; między innymi wziął udział w inwazji na Francję - osłaniał z powietrza desant morski na plażach Normandii.

Kotz, od najmłodszych lat związany z lotnictwem, nie bał się żadnych wyzwań i nie stronił od trudnych zadań - wykonał niemal 200 lotów nad teren nieprzyjaciela. Nie brakowało też mroczniejszych chwil - w czasie jednego z lotów ledwie uszedł z życiem.

Po zakończeniu wojny pozostał na uchodźstwie. Nie podzielał jednak entuzjazmu Brytyjczyków, pytając gorzko: waszą wolność już macie, coście zrobili z naszą?