Autorka przegląda się W Polsce - tej dawnej i tej obecnej, tworząc fascynujący obraz naszych narodowych cech, udręk, zgryzot, wzlotów i euforii. Pobyty bohaterki książki w innych krajach, najpierw we Włoszech, a potem w Brazylii, stają się okazją do zadawania pytań o własną tożsamość, o polskość i o to, czym tak naprawdę jest przynależność do narodu. Obczyzno moja to debiutancka powieść Elizy Piotrowskiej dla dorosłych. Miejscami zabawna, miejscami gorzka, błyskotliwa opowieść o uwikłaniu, klaustrofobii i wolności.
"Rzymianin wywodził się z innego kręgu kulturowego. Był to krąg igrzysk, hellenistycznego zbytku i wiecznej uciechy. A ja pochodziłam z padołu smutku, biedy i śniegu. Nasi przodkowie nie mieli ze sobą nic wspólnego. Gdy moi wysmarowani dziegciem polowali na niedźwiedzie, jego wylegiwali się na pozłacanych tricliniach i spijali chłodzące sorbety. Gdy moi budowali szałasy, jego stawiali akwedukty, gdy moi pilnowali ognia, opędzając się od dzikich zwierząt, jego włączali centralne i szli spać. Reprezentowaliśmy dwie różne tradycje. Ja - tradycję zgryzoty, on - tradycję beztroski." Fragment książki
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Eliza Piotrowska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Co decyduje o przynależności do narodowej wspólnoty, o byciu Polakiem? Jakie są podstawy i korzenie polskiego nacjonalizmu?
Polski obóz narodowy nie stanowił jednolitej, zwartej struktury politycznej. Był to powstający żywiołowo we wszystkich zaborach potężny ruch społeczny - fenomen, którego analogią jest ruch "Solidarności" z lat 1980-1981. Tworzyły go organizacje społeczne, związki zawodowe, stowarzyszenia gospodarcze, kobiece i młodzieżowe oraz stronnictwa polityczne. Był to także skupiający elity intelektualne prąd kulturalny, literacki i naukowy. Miał charakter pozaklasowy, łączył ludzi wokół idei solidaryzmu narodowego i pracy dla Ojczyzny, niezależnie od ich pochodzenia oraz statusu majątkowego. Głównym celem polskiego obozu narodowego u jego zarania była walka o odbudowę niepodległej i zjednoczonej Rzeczypospolitej. Endecy odrzucali teorie o podziale narodu na klasy społeczne, co w ich przekonaniu prowadziło do rozerwania więzi narodowej. Podkreślali, że mimo zaborczych kordonów i rodzących się separatyzmów dzielnicowych wszystkie ziemie polskie stanowią całość, zaś zamieszkujący je Polacy są niepodzielnym organizmem narodowym.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
